Naar huis fietsen doe ik zelden alleen. Nog voor ik vanaf de Brinkgreverweg rechtsaf de Rielerweg op draai, zit Miesje Masochisje al op schoot, met beide handen aan het stuur. De Rielerweg is een fietsstraat. Miesje en ik weten wat een fietsstraat is. Op een fietsstraat heeft de fiets voorrang. En dus blijf je als automobilist achter fietsers rijden, haal je niet in, en rijd je 30 kilometer per uur, áls je de weg al voor jezelf hebt. Helaas, zo niet hier. Zo absoluut niet hier. De straat waarvan het fietsbezit van bewoners en bezoekers waarschijnlijk het laagst is van heel Deventer, moet een paradijs voor de tweewieler zijn. Het is al vanaf het begin een dorado voor Miesjes. Zij stuurt ons langs portieren die voor onze neus dreigen opengezwaaid te worden, zorgt dat we in het midden blijven rijden als er een auto in wil halen en remt niet onmiddellijk als er een wagen keert zonder kijken. Kirrend van genot wijst ze naar de dubbelgeparkeerde mercedessen aan beide zijden en probeert ze een sliding door een partij rotte paprika's midden op de weg. Pas als ik 300 meter verderop ter hoogte van de brievenbus ben, weet ik Miesje richting hondenuitlaatveldje te duwen. Onmiddellijk neemt Saartje Sadistje haar plek in. We naderen de kruising met de Veenweg. De Rielerweg zit sinds kort in de voorrang. Let op de woorden sinds kort en voorrang. Saartje en ik stuiven op de kruising af. Ons record is acht piepende banden. Vandaag kon ze een joehoe niet onderdrukken, toen we niet alleen vier auto's lieten remmen, maar ook een afslaander van de overkant tot wachten dwongen. Dan mag ik weer alleen verder. Helemaal in balans ben ik.
maandag 15 januari 2007
Rielerweg (3)
Naar huis fietsen doe ik zelden alleen. Nog voor ik vanaf de Brinkgreverweg rechtsaf de Rielerweg op draai, zit Miesje Masochisje al op schoot, met beide handen aan het stuur. De Rielerweg is een fietsstraat. Miesje en ik weten wat een fietsstraat is. Op een fietsstraat heeft de fiets voorrang. En dus blijf je als automobilist achter fietsers rijden, haal je niet in, en rijd je 30 kilometer per uur, áls je de weg al voor jezelf hebt. Helaas, zo niet hier. Zo absoluut niet hier. De straat waarvan het fietsbezit van bewoners en bezoekers waarschijnlijk het laagst is van heel Deventer, moet een paradijs voor de tweewieler zijn. Het is al vanaf het begin een dorado voor Miesjes. Zij stuurt ons langs portieren die voor onze neus dreigen opengezwaaid te worden, zorgt dat we in het midden blijven rijden als er een auto in wil halen en remt niet onmiddellijk als er een wagen keert zonder kijken. Kirrend van genot wijst ze naar de dubbelgeparkeerde mercedessen aan beide zijden en probeert ze een sliding door een partij rotte paprika's midden op de weg. Pas als ik 300 meter verderop ter hoogte van de brievenbus ben, weet ik Miesje richting hondenuitlaatveldje te duwen. Onmiddellijk neemt Saartje Sadistje haar plek in. We naderen de kruising met de Veenweg. De Rielerweg zit sinds kort in de voorrang. Let op de woorden sinds kort en voorrang. Saartje en ik stuiven op de kruising af. Ons record is acht piepende banden. Vandaag kon ze een joehoe niet onderdrukken, toen we niet alleen vier auto's lieten remmen, maar ook een afslaander van de overkant tot wachten dwongen. Dan mag ik weer alleen verder. Helemaal in balans ben ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hoi ik woon zelf ook op de rielerweg ik snap niet waarom de gemeente de drempels heeft weggehaalt??? Omdat het de autos beschadigt wth veiligheid gaat toch boven alles!?? of niet ik ben snachts getuigen van de jongelui die flink de gas in trappen het is een small weg er spelen ook kinderen op stoep ongeluk zit op een klein hoekje ik denk zelf dat de gemeente niks gaat doen ik denk zelf dat het beter is dat we zelf iets gaan doen laten we onze eigedrempels maken (een idee) bijvoorbeeld
Een reactie posten