woensdag 31 augustus 2005

Nerd

Een schooltas voor de middelbare school aanschaffen, dat is een genoegen dat je als moeder mee mag beleven. Criteria van zoon: rugtas, lange banden zodat boel op de onderrug kan hangen, onopvallend effen. Moeders kan haar ideeën over een goede tas (enige steun voor boeken en ruimte voor bruine boterhammen) ook nog kwijt. Al snel was het ideale model gevonden. Richting kassa kwam het tot een stand still en verklapte zoons lichaamstaal dat een onoplosbaar probleem aanschaf in de weg stond. Zwijgend wees hij naar het labeltje waarop stond te lezen 'Nerd'. Weglachen, suggestie tot afknippen, de geuzennaam-theorie: het mocht niet baten. Pas toen bleek dat de collega-tassen de namen Egghead, Bookworm en Dropout droegen konden we de tocht naar de toonbank vervolgen.

Nummer 40

Nothing bad ever happens at Tiffany's, Marian Keyes.
Zo'n heerlijke jubileumpinguinnetje. Keyes vrolijkt me op. Het gaat over niks en wat heeft ze een heerlijke pen. En ik zie haar voor me, bij de balie op het vliegveld "How long is the delay?".

dinsdag 30 augustus 2005

Toonaangevend

"Michos is een studentenvereniging. Natuurlijk zijn er meer studentenverenigingen, maar Michos is de gezelligste en meest toonaangevende, échte studentenvereniging in Deventer. Door het professionele karakter en vele diverse spraakmakende activiteiten, spreekt Michos veel en verschillende studenten aan om lid te worden. Michos is vooral een hele actieve vereniging die voor iedereen iets biedt." http://www.michos.info

Zou de jongen in het Michos-shirt die vanmorgen lijkbleek, en zéér onfris ruikend, midden op de Brink zat, ondersteund door twee mede-aspiranten, terwijl een vierde bezorgd bellend ernaast stond al kennis gemaakt hebben met deze gezelligheid?

Scheten onder de deken

Dagelijks rijd ik langs deze truck die goederen bij de plaatselijke V&D aflevert. En elke ochtend verbaas ik me over 'Vroegop-Windig'. Ik blijf het beeld houden van een matineuze schetenlater. Vers! Ook dat nog.

zondag 28 augustus 2005

Nummer 39


Het krijsen van de bossen
Brigitte Aubert



Vandaag in één ruk uitgelezen nadat ik gelezen had dat Marleen de bookcrossing-loterij heeft gewonnen en ik haar wish-list had gelezen. Prima om het aan haar door te sturen, maar ik wilde het wel eerst zelf gelezen hebben.
Prachtig gegeven en tot de laatste 30 pagina's zeer geloofwaardig. Daarna moet alles aan elkaar gepuzzeld en vervalt Aubert in een Agatha Christi-achtige uitleg van alle losse draadjes. Jammer.

1-2
















Honger in Afrika. Zelfmoordaanslagen in Israël. Grootheidswaanzin van Bush. Je naaste liefhebben als je zelf. Leven in het nu en niet knettergek worden. Er zijn zoveel zaken belangrijker dan een potje voetbal. Maar toch. Wat een heerlijke dag, deze dag!

Nummer 38


Het 38ste boek dat ik dit jaar las nam maar ruim een uur. The worst thing a suburban girl could imagine is geschreven door Melissa Bank. Een uitgave in het kader van de viering van 70 jaar Penguin books. 58 pagina's. Ik kende Bank van het luchtige 'Guide to hunting & fishing' of zoiets. Dit is een mooi werkje. Een vrouw verliest haar vader. Universeel gegeven, mooi beschreven.

Jan de Vries

(foto: Ina)

Samen met de tot dan toe voor mij onbekende Jet heb ik de maandag van onze buitenkunst-week doorgebracht. http://www.buitenkunst.nl Zij beeldend, ik schrijvend. Op basis van een grote krasbeweging van mij op een flink vel ontdekte Jet een personage, wat al pratend en gissend Jan de Vries bleek. De rest van de dag gingen we uiteen. Jet ging Jan de Vries in een beeld vereeuwigen en ik in een verhaal. Een prachtdag werd het, met een presentatie (verhaal voorgelezen naast beeld aan de bosrand) tot slot.

Jet heb ik de rest van de week aan hele leuke andere projecten zien werken; zo heb ook ik een fantastische week gehad. Mijn verhalen - ik schreef er drie deze week - zal ik nog eens elders op de weblog zetten.

zaterdag 27 augustus 2005

In de wolken

Cloud Atlas van David Mitchell. Een bijzonder boek, zeker. Maar ik hang. De vakantie was niet lang genoeg. En 't is echt geen boek om even tussendoor uit te lezen. Dus moet er gewacht worden op 'de geest' en dan maakt tijdgebrek niet meer uit. Dan lees ik tandenpoetsend, plassend, dan ga ik met de bus en neem lange pauzes. Ik hang op pagina 240, op een nog onbekende wolk. Ik moet niet te lang wachten, want anders ben ik alle eerdere verwikkelingen vergeten. Morgen in bad de geest proberen op te roepen?

De hobby die er nooit kwam



In talloze landen geweest en op nog meer wc's gezeten. En tientallen malen gedacht
"Dat zou een grappige verzameling zijn, van wegwerpzakjes voor maandverband."

Nooit aan begonnen. Nu voelt het als te laat. Wanneer kom ik weer in Joegoslavië, in Hongarije, in Noorwegen?
En het had zo leuk kunnen zijn. Spel- en taalfouten vergelijken, de verschillende tekeningetjes, al die soorten papier.

Kali Orexi

















(foto: Jeroen)


Garidesse schara [gegrilde garnalen]
Keftedáhia [kleine gehaktballetjes]
Padzaria me karidia [bietensalade met walnoten]
Pikantika fasolia [kruidige witte boontjes]

Zelden kook ik nog van recepten. Vandaag inspireerde "Griekenland; een culinaire ontdekkingsreis", een uitgave van Albert Heijn, me opeens. En wat is het lekker geworden! Natuurlijk was het oog weer velen malen groter dan de maag en is er voor morgen nog ruim voldoende.

vrijdag 26 augustus 2005

Daar ben ik!

Op een vrijdagavond, opeens, daar ben ik dan. Met een eigen weblog. Nog geen flauw idee wat ik er allemaal mee wil gaan doen. Veel schrijven, dat wil ik wel. Wordt vervolgd!
 

blogger templates | Make Money Online