Ik sprak al eerder over mijn bijzondere verhouding met de Rielerweg. Leg ik de weg in de ochtend doorgaans zingend af, in oostelijke richting fietsend, aan het einde van de werkdag, ken ik een ander genot.
Ik ben dol op mooie woorden. Je mag mij voor een mooi woord wakker maken. Op de Rielerweg krijg ik sinds jaren een prachtig woord cadeau. Dat woord dat voelt als het doorprikken van een blaar en smaakt als de chocolaatjes bij de dessertkoffie.
Kandelaberen
Dit is een snoeitechniek waarbij de takken van de bomen zover afgezaagd worden dat alleen de hoofdtakken, als ware het een kandelaar, overblijft. Een paar jaar jaar geleden zijn de bomen op het oostelijk gedeelte van de Rielerweg gekandelaberd. Klemtoon op de tweede a, mocht je nog twijfelen.
Kandelaberen is zeldzaam. Het is een heftige ingreep aan de boom, dat mag duidelijk zijn, en het effect (o jee wat groeit de boom groot kan dit niet wat minder) is uiteindelijk niet spectaculair. Meestal wordt gekozen voor drastischer maatregelen als ruimen (de hoveniersterm daarvan ken ik niet) of de groei van de boom accepteren. Ook al betekent dit laatste donkere huiskamers en scheuren in de riolering. Voorkomen is natuurlijk het beste: plant bomen die op de bewuste plek groot en sterk kunnen en mogen worden.
Inmiddels zijn we met de bomen op de Rielerweg in fase 3 beland. Ik denk in het voorbijgaan nog even aan fase 2. Die is rauw, afstotelijk. Als was er brand geweest. Als had iemand het in zo’n hydralisch bakje even helemaal niet begrepen. En dan dat prachtige woord. Kandelaberen. Het zoet na het zuur.
Ik ben dol op mooie woorden. Je mag mij voor een mooi woord wakker maken. Op de Rielerweg krijg ik sinds jaren een prachtig woord cadeau. Dat woord dat voelt als het doorprikken van een blaar en smaakt als de chocolaatjes bij de dessertkoffie.
Kandelaberen
Dit is een snoeitechniek waarbij de takken van de bomen zover afgezaagd worden dat alleen de hoofdtakken, als ware het een kandelaar, overblijft. Een paar jaar jaar geleden zijn de bomen op het oostelijk gedeelte van de Rielerweg gekandelaberd. Klemtoon op de tweede a, mocht je nog twijfelen.
Kandelaberen is zeldzaam. Het is een heftige ingreep aan de boom, dat mag duidelijk zijn, en het effect (o jee wat groeit de boom groot kan dit niet wat minder) is uiteindelijk niet spectaculair. Meestal wordt gekozen voor drastischer maatregelen als ruimen (de hoveniersterm daarvan ken ik niet) of de groei van de boom accepteren. Ook al betekent dit laatste donkere huiskamers en scheuren in de riolering. Voorkomen is natuurlijk het beste: plant bomen die op de bewuste plek groot en sterk kunnen en mogen worden.
Inmiddels zijn we met de bomen op de Rielerweg in fase 3 beland. Ik denk in het voorbijgaan nog even aan fase 2. Die is rauw, afstotelijk. Als was er brand geweest. Als had iemand het in zo’n hydralisch bakje even helemaal niet begrepen. En dan dat prachtige woord. Kandelaberen. Het zoet na het zuur.
3 opmerkingen:
's Een lijstje maken van 'mooie' woorden? Ik vind - sorry dat 't Engels is - "juxtapose" om één of andere reden altijd een fascinerend woord. Het zal de 'x' zijn.
Een boom 'rooi' je, net als aardappelen...
Mag ik je als je van mooie woorden houdt De Kift (www.dekift.nl)aanraden met wat mij betreft heel mooie woorden en zinsconstructies als:
"Ik staar door oud glas in het vensterkruis, beslagen ruiten binnen, de uitverkoren schaar nog immer buiten zinnen, trekt triomferend door het feestgedruis.
Wie komt mij wakker maken, raapdamp of de kou? Wie streelt mijn kreukelkaken, vrouwenhand of Berenklauw"
"Hier woont de nacht
in alle havenkroegen"
"Ik ben zo moe als een hond. Ik wou dat ik kon slapen als een hond, totdat de muren van ouderdomszwakte afbrokkelen"
"Wie van jullie kende de letter 'oe' toen hij drie was? Niemand! Maar dan moet je hem zien, hij kent hem wel en hij er verwacht er geen enkele beloning voor. Alleen maar een glas noten."
"Afgezien van een enkele vlaag van Zwartkijkerij, ben ik een opgewekt persoon"
"Ik heb angst voor vroege dauw en vrees een nauwe mijter"
enz enz.
Een reactie posten