In de trein (1)

Het dikke boek waar ze net in begonnen was bood genoeg afleiding. Toch keek ze zo nu en dan naar buiten, naar de snelweg, die parallel aan de spoorbaan liep. Elke keer als ze dat deed zag ze een ford focus station rijden. Nu zijn er veel van dit type. Het is wat ze noemen een prettige, ruime gezinswagen. Ze vond het toch wel toevallig. Ze probeerde of het ook werkte als ze niet toevallig maar expres naar buiten keek. Maar dan werkte het niet. Toen probeerde ze het expres toevallig. Ze telde tot 17, bedacht om zichzelf bij 16 te verrassen en toen al naar buiten te kijken - en toen werkte het weer. Er moest dus iets toevalligs in zitten om het toeval te sturen. Ze filosofeerde over wat toevallig expres zou zijn. Ze zou verder in het boek gaan lezen en als het woord nu in haar beeld verscheen, zou ze toevallig ook denken nu moet ik naar buiten kijken. En ja hoor, er schoof een ford in beeld. Een ford escort. Dit telde mee, vond ze, want dat is toevallig wel de voorganger van de focus.