Zoals wel vaker tijdens schoolvakanties nodig ik de jongens uit voor een dagje samen uit. Een dagje per kind wel te verstaan. Weinig zo leuk als eens een hele dag de aandacht mogen geven aan en krijgen van dat ene kind. Het programma wordt niet door mij bepaald. Ik suggereer hooguit of wijs op randvoorwaardelijke onmogelijkheden.
Gisteren werd het Leiden. De grote trekker zijn dit jaar voor P. de Romeinen en dus togen we eerst naar het Rijksmuseum voor Oudheden. P. is niet voor de poes. Oude spullen zijn vooral leuk als ze écht uit Rome komen, en dus niet uit Tunesië of uit vindplaats onbekend. En bij voorkeur moet goed zichtbaar zijn (gemaakt) hoe het voorwerp er ook in het echt uitgezien heeft. De macquette, hoewel een huis in Pompeji voorstellend, kreeg de meeste aandacht. Het tijdreizen zou voor P. morgen mogen beginnen.Toen naar het Lido waar Happy Feet speelde. In twee zalen. We kozen voor de nederlands ondertitelde. Op hetzelfde tijdstip draaide ook nog Kruistocht in Spijkerbroek. Lekker, hoor, zo'n grote stad.
Daarna nog even een pannenkoek in 't Oudt Leyden. De bon is in de haast de trein te halen helaas niet meegenomen, maar de spek en de banaan appel waren overheerlijk.
Op de terugreis werden voor de derde maal die dag onze kaartjes gecontroleerd. De conducteur, hoewel vermoedelijk hardhorend en zichtbaar verstrooid, had er zin in, getuige de conversatie met P. (bijna elf jaar en een zachte prater):
C: Zal ik jou een een héél mooi knipje geven?
P: Nee, bedankt.
C: Ik heb niet zomaar een knipje. Ik heb het allermooiste knipje van de wereld. Kijk eens! Zie je wat dit is?
P: Een pootafdruk?
C: Zie je wat dit is? Zie je van welk beest dit is?
P: Hond?
C: Ik help je niet, maar het loopt wel eens door de tuin en het zegt waf waf. Zeg maar kat!
P: ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten