vrijdag 12 oktober 2007

In de trein (7)

De trein is een stuk korter dan normaal. Ik ben in de donkerte al over het perron gedraafd en heb nog net een ideale plek veroverd. Op een bankje voor twee personen, aan het raam, achteruitrijdend. Zo zal ik - straks van Utrecht naar Den Haag - vooruit rijden en uit de zon zitten. Naast me komt een lange man zitten die onmiddellijk in slaap valt en één uur en drie kwartier zacht blijft snurken. Veel bewegingsruimte biedt zo'n zitplaats niet. Bovendien wil ik mijn uurtjes in de trein altijd driedubbel benutten. Ik wil én werken én schrijven én lezen. Veel aandacht voor de mens om mij heen pleeg ik dan ook niet te hebben.
In Apeldoorn komen er zoveel forensen bij dat de trein tot in de gangpaden mudvol loopt. Tegen de deur naar het balkon staat een man geleund, lijdzaam en relaxt. Ik kan hem niet zien staan anders dan via het treinraam. Hij staat zes banken van mij verwijderd, maar tussen hem en mij bevinden zich zeker vijftien Apeldoorners. Ik laat mijn schrift mijn schrift en mijn pen mijn pen en staar en staar. 't Is een aardige man. En het staart makkelijk, zo in de weerspiegeling. Soms kijkt hij terug, lijkt het, ook via het raam. Dan kijk ik door hem heen naar de bomen of lees een bladzijde. Hij- of is het het kijken zelf? - blijft me boeien en ook al kijkt hij even zo vaak naar mij, ik blijf vinden dat het toch is alsof we helemaal niet naar elkaar kijken.
Hij slaat zijn armen over elkaar heen en ik zie dat hij een trouwring draagt. Links, helaas. Of wie dan ook, man of vrouw, een trouwring draagt of niet, het zal me een biet zijn. Maar als je er dan toch één draagt, dan vind ik rechts een pré. Kinderachtig? Bizar? Ongetwijfeld. Dan realiseer ik me dat de spiegel bedriegt en ik grijns om mijn vergissing en de ring aan zijn rechterhand. Hij glimacht terug.
In Utrecht komen er zitplaatsen vrij voor de staanders. Ik duik in mijn blackberry, maar neem wel waar dat de man aan de andere kant van het gangpad een plaats vindt. Ik stuntel met twee telefoons, schrift, papier en pen en natuurlijk glijden op een gegeven ogenblik een pen en één van de telefoons op de grond. Ik word claustrofobisch van zo'n planktafeltje, maar misschien moet ik er toch vaker gebruik van maken. Bukken is onmogelijk in deze ruimte, maar met wat gehannes met mijn voeten weet ik het mobieltje zover omhoog te takelen dat ik er met twee vingers bij kan.
Twee minuten voor Den Haag wordt de man naast me wakker, pakt z'n jas uit het rek en verdwijnt naar het balkon. De man en ik kunnen elkaar weer zien. "Daar ligt nog een pen van u", wijst hij.

3 opmerkingen:

Elsje zei

Gisteren van Den Haag naar Utrecht ook in een idioot drukke trein gestapt. Na de halve trein te hebben doorgelopen, zag ik Eindelijk een plekje. Aan het raam, ook nog! De man die op het gangpadplekje zat, haalde met een vriendelijke glimlach zijn tas van het raamplekje en stond op om me door te laten. O, wat een vergissing. Heb de hele tijd met mijn neus in mijn hand gezeten, want hemeltjelief wat stonk die kerel. Logisch dat die plek naast hem niet bezet was.

Anoniem zei

"Links, helaas. Of wie dan ook, man of vrouw, een trouwring draagt of niet, het zal me een biet zijn. Maar als je er dan toch �n draagt, dan vind ik rechts een pr�."
----
is het alleen in Nederland dat trouwringen ook rechts kunnen worden gedragen? Voordat ik hier kwam wonen kende ik alleen de linksdragende traditie (ik moet hier ineens aan iets heel onsmakelijks denken...). In mijn eerste jaren hiero kende ik een stel die jarenlang samen in �n huis woonden en ook nog keurig gouden ringen hadden aan de derde vinger van hun linkerhanden. Ik ging gewoon vanuit dat ze getrouwd waren. Wie (of wat?) schetst mijn verbazing toen ik een uitnodiging kreeg voor hun trouwerij!!? Huh? Door discrete vragen in mijn naaste omgeving heb ik toen ontdekt dat bij sommige mensen (katholiek? protestant? sorry, ik heb het niet onthouden, erg slordig eigenlijk) is de linkerhand voor de verlovingsring en de rechterhand voor de trouwring. Bizar. Eh... ik draf door geloof ik, misschien moet ik maar een eigen blogje beginnen... Ik wil eigenlijk nog meer op je stuk over treinen reageren, maar voorlopig vind ik dat ik mijn reactie-ruimte meer dan voldoende heb gebruikt...

Ina zei

@Elma:
Dat is inderdaad waar ik op doel. Er is een traditie dat katholieken links dragen en protestanten rechts. En in de verlovingstijd nog aan de andere hand, inderdaad.

 

blogger templates | Make Money Online