Ik neem met plezier van haar het stokje over. Wat was je eerste singletje,wat je eerste LP en welke CD kwam als eerste in je huis?Mijn eerste singletje (ik lees trouwens singlEtje, is dat niet iets met lingerie?) was Save Your Kisses For Me van Brotherhood of Man. Ze hadden het Eurovisiesongfestival gewonnen in 1976. Het eerste songfestival dat ik had mogen kijken. Een tiental jaren is dat een groot genoegen geweest met de zusjes. De ouders verlieten het pand, de bank werd tot op 1,5 meter van de beeldbuis geschoven en er werden lijstjes gemaakt. Alles kreeg punten: de tekst, de muziek, het kapsel, de kleding, het uiterlijk van de dirigent, de verstaanbaarheid, originaliteit. We waren er druk mee. De winnaar hebben we maar één keer juist voorspeld. Dat Belgische meisje met j'aime la vie.
Doodeng vond ik het trouwens, om in Leidsenhage naar Brotherhood of Man te vragen. Wat als mijn engels niet verstaan werd? De titel uitspreken, dat bracht me bij voorbaat al het rood op de kaken.
Mijn eerste LP was net niet een LP van Queen die ik van de broer van een vriendin leende, ongetwijfeld om op te nemen op een cassettebandje. Fietsend naar huis kwam de plaat tussen het stuur en mijn omhoog komende been en klapte dubbel, zo voelde het. Mijn schrik was enorm. Hoe zou ik aan de ƒ19.95 komen die een nieuwe plaat destijds kostte? Gelukkig was News of the World nog heel.
Maar wat was wel mijn eerste LP? De eerste die ik kreeg was er eentje met Pippi Langkous, gekregen van het jongste zusje. Ik vond het toen al meer een cadeau voor haar dan voor mezelf. En de eerste zelf gekochte? Zelf kopen kon vanaf mijn dertiende of veertiende. Toen kreeg ik kleedgeld en het begrip kleding intepreteerde ik vanaf het begin zeer ruim. Mijn eerste zelfgekochte zou toch zomaar een LP van Queen geweest kunnen zijn. Ik gok Jazz.
En de eerste CD? Een stuk of zes CD's kochten we bij de eerste speler die in 1989 op de Jeruzalemstraat bij ons introk. We verdienden allebei, niet veel, maar vergeleken bij onze studententijd waren we stinkend rijk. Bij dit eerste halve dozijn zat een driedubbelaar van maar liefst ƒ150,- die ik nog steeds frequent afspeel. La Traviata van Guiseppe Verdi, een weergaloze opname met Sutherland en Pavarotti.
[Toen afspelen nog draaien heette, gebruikte ik een radio met grammofoon onder de klep. Ongeveer zo een als op het plaatje. Deze heb ik in een vlaag van aardig aan Gerrit Berkouwer cadeau gedaan, een jaar of 25 geleden. Spijt van!]
5 opmerkingen:
Dat je dat nog weet. Met geen mogelijkheid zou ik me die zaken nog kunnen herinneren.
Mijn eerste single was Bohemian Rhapsody, cd zou ik echt niet meer weten, die dingen wAren er gewoon ineens... Je plaatje lijkt precies op mijn radio uit 1953 waarmee ik nog stees graag naar BBC Radio 4 luister.
Mijn eerste single, A whiter shade of pale. Met bijzondere herinneringen.
Mijn eerste zelfgekochte LP, een dubbele voor 25 bloedig bijelkaar gespaarde guldens: Boudewijn de Groot. Met alle nog altijd sterke klassiekers.
M'n eerste cd? Geen idee. Er zullen er vast al een hoop in huis geweest zijn voordat ik er zelf een kocht, van Sting of Kaandorp ofzo...
Ina de Bruin? Dat kan haast niet missen. Een oude radio? Die kan ik mij zeker herinneren, ik heb hem nog gebruikt/omgebouwd als gitaarversterker! Maar had ik die van jou gekregen? Dat weet ik helaas niet meer, sorry, maar als jij het zeker weet: alsnog bedankt! Mijn eerste single was Tigerfeet van Mud en de eerste elpee Made in Japan van Deep Purple :-).
Grappig om zo weer een oud klasgenoot tegen te komen, groet! :-)
@Gerrit:
Ha Gerrit, leuk van je te horen. Welkom op mijn blog.
Gitaarversterker, da's een mooi tweede leven. Mijn zonen spelen beiden gitaar, waarvan één elektrisch, met een ordinaire versterker uit de winkel ;-)
Een reactie posten