Krijg nou niks. Daar loopt-ie. Matthijs! Van alle bekende Nederlanders die ik ooit wil tegenkomen is dit toch wel de mooiste. En hij komt mijn kant op! Nu even adem halen. Paraplu inklappen. Het is bijna droog en hij loopt tenslotte ook blootshoofd door de miezer.’t Is ‘m toch wel? Kan niet missen, beetje kromme rug, haren zorgvuldig door de war, blouse met lange punten onder tamelijk nieuw colbertje. Mijn held van half acht, van de maandag met Wilfried, mijn nummer één van minstens 2000 toppers.
Okay, nu lef tonen, meisje. Je krijgt zo’n spijt als je nu niks doet. Hoge duikplank heb je gedurfd, een koprol ervan af zelfs, plat op je gezicht ging je. Maar het hele zwembad keek. En die solo in de Johannes. “Het engste wat ik ooit gedaan heb”, zei je toen. Bist du nicht dieses Menschen Jünger einer?”. Twaalf noten maagd en duizend doden.
Gewoon spontaan aanspreken nu. Kom op. Hij vindt het vast leuk.
“Hoi. Uh … sorry. Je hebt dit al duizend keer gehoord, natuurlijk. Embarrassing, totally awkard, and all that. Nou … uh… dat ik je dus echt geweldig vind! “
(Hij lacht! Hij houdt zijn pas zelfs in.)
“Ja, sorry, hoor, dus, nog een keer. Niet dat ik verliefd ben of zo, maar ik dacht, goh, als ik Matthijs eens tegenkom dan ga ik zeggen hoe goed ik ‘m vind, op de televisie.”
(Lieve hemel, ik lijk wel degelijk een verliefde puber.)
“Maar goed, dat hoor je natuurlijk twintig keer per dag. Haha.”
“Ga gerust je gang. Ik vind het leuk om te horen.”
(Die ogen! En hoe ijdel kan je zijn zeg met dat “ga gerust je gang”.)
“Je weet veel. Je bent grappig. Er zijn altijd leuke gasten. En … en … het beste vind ik je museumstukjes in Holland Sport. Die passie. (Dat woord had ik niet willen gebruiken). Ik ben dan wel niet zo’n born in the fifties die denkt dat hij het Maagdenhuis nog bezet heeft and all that, maar ik herken wel veel in je idealisme.”
“Dank je wel. We worden langzamerhand wel nat, hè? (Zijn tekst, zijn tekst!) Ik ga die kant op. Dag.”
“Hoi.”
6 opmerkingen:
wow!!!!!
ik ben en zou zijn sprakeloos...
Is dit zo'n blogje met voorpret voor als ooit? Of is het al? Goh, poeh, tsjee (in dat geval)
Elsje is trouwens ook Groot Fan, maar zou hem inderdaad never nooit niet durven aanspreken, zo maar, in het wild. Zoals ze ook Giphart, die ze bijna dagelijks tegenkomt, niet durft toe te vertrouwen dat ze zijn zoontje leuk vindt, maar zijn boeken afgrijselijk. Of is daar toch een verschilletje???
Als (en ik laat de intepretatie van *als* toch lekker bij de lezer) ik dit durf, dan moet Giphart aanspreken een peulenschilletje zijn, Elsje. En jij hebt tenminste tekst!
Wie zou mijn ' Matthijs' zijn?. Anita Witzier? Ooit -lang geleden- tegengekomen op het Vredenburg en even flink oogcontact mee gehad? Annechien Steenhuizen van RTV Utrecht(werkt aan de overkant en botste ik laatst bijna met de fiets tegenaan toen ze het fietspad aan de verkeerde kant nam). Zou bij mij ook naar woorden zoeken. Astrid Joosten? Passe. Bridget, Katja, Daphne? Ook allemaal niet meer.
Overigens zou ik liever Wilfried tegenkomen om te zeggen dat zijn kamprecord hooghouden van 176x heel lang heeft standgehouden en pas begin jaren '80 door Wijnand Legerstee werd verbroken. Ben benieuwd wie er dan daarna stilvalt.
Geen idee wie die Matthijs is, maar je hebt me aan 't lachen gekregen en even uit mijn dipje gehaald.
Antwoord op de titel: "Klopt helemaal. Dat zou ik absoluut niet durven!"
Een reactie posten