De museumshop
Een museum kan nog zo overweldigend, inspirerend, kleurrijk, leerzaam, groot of snoezig zijn, zonder shop mag je 'm van mij houden. Zelfs in een museum waar ik elke nieuwe tentoonstelling meepak, doe ik ook altijd een rondje shop. En altijd als slot. Eerst kijken, dan kopen. Of niet kopen, maakt niet uit. Voelen, dat wel, altijd en veel voelen. In een museumshop zijn altijd zaken te koop die schreeuwen om aangeraakt te worden. Mijn tien vingers, het afgelopen uur op de rug ineengevlochten geweest, jeuken inmiddels om te strelen, te graaien, te bladeren.
Dankzij mijn kaartenhobby neem ik altijd wat mooie of ludieke ansichten mee. Museumshops zijn ook het walhalla voor de (kleine) cadeautjes. Wel duur, toch mooi. Die categorie. Uit het Kröller-Müllerwinkeltje nam ik het prachtigste inpakpapier mee, en ook een ketting waar ik telkenmale lof mee oogst.
In het buitenland oogst ik pennen. Niets heerlijker dan tijdens het landelijk afstemmingsoverleg planstudies te mogen schrijven met een pen van de National Gallery. Of van het Louvre.
In Louisiana gingen vriendin en ik helemaal los. De foto is alleen nog maar van mijn oogst. De dropjes zijn door de collega's opgegeten. De zoon noemt de ketting een doucheslang.
2 opmerkingen:
Oh ja, heerlijk die museumwinkels, maar ik koop er maar zelden iets. Vaak vind ik het toch net iets te duur allemaal. Later soms wel weer spijt;-)
museumwinkels, prachtig onnut voor te veel geld. Meestal elders goedkoper! Die handschoenen zijn mooi. Zou ik ook voor zijn gevallen.
Een reactie posten