Jeroen was in Berlijn en nam chocolade mee terug. Hij is dol op 't spul. Hoe donkerder hoe beter. De donkerste stukken van de grootgrutter, met 70% cacaomassa, liggen standaard op voorraad in onze keukenkast. Voor het vervolg van dit verhaal is het misschien aardig om te weten dat - naar Europese maatstaven - chocola met minstens 35% cacaobestanddelen al puur mag heten.Hij ging naar Berlijn en kwam terug met een stuk van 85% en eentje van maar liefst 99%.
Dit bleek kost voor gevorderden. De Edelbitter Extra Kräftig komt met een Verorberhandleiding. Opbouwen is het sleutelwoord. Goede koffie zetten, er lekker voor gaan zitten en genieten maar.
Begin met een stuk van 70%. Niet te grote happen. Langzaam op de tong laten smelten. De rijkelijk aanwezige bittere en vruchtentonen mengen zich aangenaam met het zoet (naar alle waarschijnlijkheid de overige 30 procent). Nog een slok koffie. Dit kennen we. Dit is lekker. We zijn klaar voor de tweede ronde.
We vallen aan op de stukjes 85%, door de gulle gever in blokjes van twee vierkante centimeter gebroken. We laten smelten, laten de tong rollen, smakken lichtjes. We lezen elkaars gezichten af. Was dit okay? Ja, zijn we geneigd te zeggen. Stevig, zeker. En zou een glaasje water naast de koffie misschien een goed idee zijn? We oordelen dat deze chocola zeker grote liefhebbers moet kennen.
Dan de sprong naar het grote onbekende. Op het derde schoteltje liggen flintertjes van het zwaarste spul. De gouden binnenwikkel ligt voor ons op tafel. We voelen ons Sjakie die de fabrieksgeheimen krijgt onthuld. Een schema, op het goudpapier gedrukt, bereidt ons voor op de aankomende smaaksensatie. De zuurgraad zou bij aanvang heel hoog zijn. Dan gaan zich vruchten en bitter laten proeven en cacao, in stijgende, stijl stijgende lijn.
Een eerste communiegang kan nauwelijks plechtiger zijn. We bedienen onze tongpunt. De tong wordt al snel alle bewegingsruimte ontnomen. We bollen de wangen om niet teveel te hoeven proeven. Het is alsof ik een hap aarde heb genomen. Ik breng met moeite mijn tong naar buiten en pak het stukje van mijn tong. Ik gooi het in de afvalbak en spoel mijn mond nog lang, lang na.
4 opmerkingen:
zie je wel; gezonder is niet lekkerder!
Ik kan het ook nog niet, genieten van zoiets puurs. Geef mij maar nep.
99% alcohol zou ook niet lekker zijn, dus ik vind het niet raar dat 99% 'puur' chocola ook vies is. Het is eigenlijk raar dat hoog percentage chocola prijswaardig is met chocolade fijnproevers, wijnproevers hoor je nooit over de alcohol percentage. Het gaat toch om wat je met dat de ruwe ingredienten doet?
Hier een echte pure chocolade liefhebber! Maar... het hoogste dat Elsje ooit kwam is een procentje of 95. Ook dat was niet lekker meer. Alles onder de 90 trouwens wel, een klein blokje dan wel. Tot 70 % dan is het zelfs mogelijk te schrokken...
Een reactie posten