We werden ingedeeld bij Ravenklauw. De sorteerhoed, hier van het type Amerikaanse tapdans, had gezwegen, maar de parttime-heks was onverbiddellijk. Pelle in ik overlegden en vonden dat het geen ramp was. Tien voor twaalf en wij hoorden bij de laatsten die in de winkel werden toegelaten. We stommelden in het halfduister via de kinderafdeling naar achter in de winkel om toch nog een goed plekje te hebben op de omfloerste stem van boven.De theatermaker uit het dorp had z'n best gedaan op een heuse Harry Potter Quiz. Helaas voor ons. Ik heb hem wel eens geslaagdere voorstellingen zien en horen geven. Ruim 150 mensen die hun bedgang uitstellen of onderbreken, aangenomen mag toch worden dat dit types zijn die deel één tot en met zes zo niet uit het hoofd kennen, dan toch minstens gelezen hebben.
"Woont Harry bij de familie Ellendeling of de familie Duffeling?" Het publiek stak als één man het juiste papiertje omhoog. "Heet de huiself Tubby of Dobby?" Dat niveau. Pelle en ik besloten het geduldig uit te staan. En hoewel we sterk de neiging hadden, hebben we niet flauw gedaan. Geen enkele vraag vulden we aan met en in welk hoofdstuk gaat-ie dood??
P.S. En dankzij ijzersterk samenspel - stapel boeken en kassa waren zeker vijf meter van elkaar verwijderd - stonden we mét boek als een van de eersten weer buiten. Een Ravenklauw waardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten