Ik vind het zelf een uitermate plezierig karweitje. Maar ja, een moeder moet ook opvoeden. En daarom heb ik dit jaar nog maar één boek voorgedaan en zoonlief verder zelf laten worstelen. In net geen vier uur heeft hij de klus geklaard. "Past dit wel?" "Ja, hallo, zo lukt het natuurlijk nooit!" "Gatverdamme het schiet weer los". Op geen enkele noodkreet heb ik gereageerd. Straks voorzichtig vertellen dat er nog wat hij (met een hollandse aa en een verschoven klemtoon) labéllen noemt geschreven en geplakt moeten worden.
donderdag 23 augustus 2007
"Toch wel leuk om die voorkanten nog even te zien"
Ik vind het zelf een uitermate plezierig karweitje. Maar ja, een moeder moet ook opvoeden. En daarom heb ik dit jaar nog maar één boek voorgedaan en zoonlief verder zelf laten worstelen. In net geen vier uur heeft hij de klus geklaard. "Past dit wel?" "Ja, hallo, zo lukt het natuurlijk nooit!" "Gatverdamme het schiet weer los". Op geen enkele noodkreet heb ik gereageerd. Straks voorzichtig vertellen dat er nog wat hij (met een hollandse aa en een verschoven klemtoon) labéllen noemt geschreven en geplakt moeten worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik blijf het gewoon heel dom lekker zelf doen, voor zoon van 14 en dochter van 18. Wellicht nog maar zo'n 3 jaar. Misschien dat eventuele kleinkinderen later nog eens langskomen. Als er dan nog schoolboeken zijn....
Ik vind het een rotklusje. Gelukkig zijn ze tegenwoordig kant en klaar te koop. Van stevig plastic.
Geheel onverwachts schoof mijn zoon aan bij het kaften, met de mededeling dat hij het ook wilde leren en graag samen deed.
Het was natuurlijk wel erg gezellig, terwijl dochterlief ondertussen het koken voor haar rekening nam (dat kan zij dan weer erg goed), en een binnengewaaid vriendinnetje (ze is bijna 18 maar echt klein) hielp op alle fronten met veel plezier mee (en kaft netter dan ik ooit zal kunnen, met haarscherpe vouwen en haakse hoeken).
Een reactie posten