vrijdag 12 mei 2006

Bruidjes kijken (1)

Een vergadering in het Landshuis is meestal een genoegen. De historie druipt er van de muren. Helaas is de kwaliteit van de stoelen in sommigen kamers ook historisch memorabel. Een rondje om de rug te ontspannen helpt. Als het gerinkel van de kopjes vanwege het doorbuigen van de vloer de vergadering niet teveel afleidt: door kamer 1 lopen is als een olifant door de porseleinkast struinen. De middeleeuwse ramen kunnen en staan meestal open. Zo ook vanmiddag tijdens een prettig en langdurig ambtelijk samenzijn.
Met de regelmaat van de klok klonk van beneden klaterend applaus. Dan komt een bruidspaar in spé aan of verlaat een kersvers stel de trouwzaal. Als door een wesp gestoken spoed ik me dan naar de ramen.
Dit heeft z'n oorsprong in de tijd dat ik nog in N. werkte. Het betonnen jaren zeventig kolos waar zich ook de trouwruimte ('zaal' is echt teveel eer) bevond - en ik moet in de verleden tijd spreken want het hele gebouw heeft de slopershamer niet overleefd - was in een L-vorm gebouwd. De vleugel waar ik werkte had zicht op de rode loper en dus op de binnenkomende trouwlustigen. Maandag tot en met donderdag liet ik rode lopers voor wat ze waren, al keek ik soms wel eens nieuwsgierig wie er op maandag of dinsdag om negen uur 's ochtends gratis het boterbriefje kwamen halen. Meestal geen bloemen, weinig publiek en zelden of nooit een witte jurk. Maar op vrijdag namen we het ervan. Onder aanvoering van de secretaresse werden de bruiden tot op het bot gefileerd: jurk, sleep, bloemen, omvang (van de bruid), heur haar, manier van lopen, leeftijd: in haar ogen kon het niet perfect zijn. Grootste fout die zij (de bruid) kon maken was bij binnenkomst aan de linker- en/of bij het verlaten van het gebouw aan de rechterkant van haar gom te lopen. Niet alleen hóórt dit niet zo, het ontnam ons voyeurs ook het zicht. Niet te geloven trouwens, hoe vaak paren het wél goed deden.
Als Bewust Samenwonende heb ik toch een zwak voor hen die de Stap wel nemen. Uit piëteit zal ik nooit op de rode loper stappen en probeer ik niet al te erg in de weg te lopen als het gezelschap voor het Landshuis zich uitlaadt, foto's maakt of een haag vormt. Ik geef toe zelfs wel eens even stil te blijven staan om te spotten hoe 'zij' eruit ziet. Afgelopen dinsdag nog, op weg naar een vergadering, hield ik - half devoot, half nieuwsgierig - de pas in. De zeer jonge slanke bruid wurmde zich uit de old-timer, stapte op de loper, ging in haar jurk staan en scheurde aan de achterkant het lijfje van de rok. Ik had al mijn zelfbeheersing nodig om niet te schateren. Haar boeket liet ze van schrik vallen, het 'ooooooo' van het publiek klonk alsof Rensenbrink zojuist tegen de paal had geschoten, en (schoon)mamma - moeders, ze moeten in goud gegoten worden - diepte een veiligheidsspeld op. Binnen de halve minuut was het leed geleden.

Aantekening: volgende mobieltje moet foto-functie hebben.

3 opmerkingen:

Sjaak zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Sjaak zei

Even een anekdote: Sjaak trouwde vandaag exact 11 jaar geleden. Dat kon mede omdat er een plekje was vrijgevallen, want wij wilden in de toptijd op meen toplokatie trouwen en dat een half jaar van tevoren regelen was veel te laat. Dus normaal gesproken was dat niet gelukt. Maar goed er was een last minute dus. Geen garantie voor succes dus want na 7 jaar werd het huwelijk in hetzelfde Zeist formeel ontbonden. Het paar dat besloot op dat tijdstip niet te trouwen is nog bij elkaar. Daar kwam Sjaak achter, want de 'zij'van het paar werd later mijn collega en na enkele jarten borrelde deze geschidenis op. Moraal van dit verhaal: Bewust Samenwonend is nog niet slecht, vang geen bloemen op en je blijft ver weg van het Nieuw Samengestelde Gezin

Elsje zei

sorry, Sjaak, maar dit klopt niet: Elsje was nooit getrouwd en leeft nu toch in een NSG... Blijkbaar is bewust samenwonen ook niet het wondermiddel

 

blogger templates | Make Money Online