Vanmiddag kocht ik de Moleskine Plain Reporter Notebook (small). Bij Waterstone's in Amsterdam, in menig museumshop en bij de betere boekhandel trekken de Moleskine notitieboekjes me als magneten. Ik bezit er inmiddels een paar. Ze zijn zo geprijsd dat je je echt wel vier keer bedenkt voor je er één, laat staan meer, aanschaft. Ik geef hier ruiterlijk toe: ik wil ze allemaal! Omdat ze zo lekker aanvoelen. Omdat ik me er een echte Schrijver mee voel. Omdat je er een hebbedingetje bij krijgt (een velletje stickers, een postkaart). Van de website begrijp ik dat ik deel wil uitmaken van een heel bijzondere familie:
"Moleskine is de naam van een traditierijk
notitieboekje. Het boekje is in het verleden gebruikt door kunstenaars en intellectuelen die aan de basis stonden van onze huidige cultuur: van Van Gogh tot Matisse, van Ernest Hemingway tot Bruce Chatwin. In een tijd waar alles digitaal geregistreerd wordt, lijkt de herontdekking van een papieren notitieboekje een tegenstrijdig verschijnsel. Nochtans zijn er heel wat mensen die met plezier hun Palmtop inruilen tegen deze Moleskine notitieboekjes. Het zet hen aan tot meer creativiteit en diepgang in hun leven. Met dit zwart notitieboekje op zak voelt iedereen zich een gedreven journalist of poëtische auteur. "
6 opmerkingen:
Moleskin, ja, omdat alles daar beter in uitziet. Ook in musea koop ik vaak notitieboekjes die je woorden meer cachet geven. Eentje met een vroeg schilderij van Dali bijvoorbeeld. Vrouw die uitkijkt over zee. Heerlijk om mee te nemen, fijn om in te schrijven. Geniet jij maar lekker van 'alle' moleskins (ik ben dol op die met ruitjespapier).
Moet gelijk denken aan dat verhaal van Paul Auster :-)
Else.
Vurtel, Else! Ik ben nagenoeg een leek op het Paul Auster front.
ha, goeie marketingmensen hebben ze daar. al zou ik dan weer niet zo ver gaan om mijn palmtop in te ruilen!
http://www.boekgrrls.nl/BgDiversen/Aanbevelingen/AusterPaul.htm
dan snap je wat ik bedoel...
Else.
Ah joh, gewoon lezen die Auster!
Een reactie posten