maandag 18 februari 2008

"Read less. More TV."

"Kijk je naar House? Da's echt iets voor jou!"
Ik nam de mededeling van mijn collega voor kennisgeving aan.
"Heb je nu al eens gekeken? Echt te gek, hoor."
Hij begon me te irriteren.
"Gisteravond was hij weer zo geweldig. Ik begrijp niet dat jij nog niet kijkt."
Ik begon bang te worden. Net als toen ik bridge ging leren. Of autorijden. Straks zou ik zo enthousiast zijn dat ik klaverjassen niet meer leuk vond. Of een brief ging posten met CO2. Die angsten waren terecht gebleken. Ik zat niet te wachten op nog een verslaving. Nee, die House moest het maar zonder mij doen.

Toen zapte ik er langs. En bleef hangen. En keek een keertje een hele aflevering. En toen was ik om.
Hugh Laurie vind ik al jaren top. Samen met Stephen Fry, die ik mateloos bewonder, in A bit of Fry & Laurie en in Blackadder. Ik lees regelmatig in de scripts. En lach hardop.
En nu deze serie, waarin Laurie een amerikaanse even geniale als botte arts speelt, Gregory House. Die beschadigd is, en gelooft dat iedereen liegt, en wanhopig poogt zich aan geen mens te binden.
De ware held van deze serie is natuurlijk de schrijvers, David Shore en vele anderen. De scripts zijn geniaal. Het format heb ik na dit weekend wel door. Ik kan al voorspellen wanneer de patiënt met de onbekende ziekte plotseling bloed begint te braken of in stuipen schiet. En eerst weet House niet wat de patiënt mankeert, dan gokken hij en z'n team drie keer mis, en dan is de diagnose correct. En de behandeling die erop volgt slaat bijna altijd aan.
Ondertussen volgen we het wel en wee van de man achter de dokter, van zijn naaste collega's, zijn enige vriend, zijn ex. De man die stelt: "Humanity is overrated."
Ik geniet van de teksten die Laurie in de mond gelegd krijgt. "Truth begins in lies." En in 2003 voorzag hij misschien wat in 2008 gaat gebeuren, toen hij tegen een zwarte presidentskandidaat zei: "They didn't call it the White House because of the paint job."

Ik kocht de eerste serie op DVD op een mooie dag in Haarlem. Ik zat het hele mooie weekend binnen. Ik keek TV. 22 afleveringen. De hele eerste serie. Ik droom House.

3 opmerkingen:

Elsje zei

ja! die is echt goed, die serie. en op DVD kom je in ieder geval niet dat vreselijke 'Hart van Nederland' tegen:
http://elsjesemoties.blogspot.com/2007/06/harteloos.html

Ria Kock zei

Sinds een paar maanden geniet ik ook van House. Hoorde ervan via nichtje, dacht eerst ook, neuh, niets voor mij, maar was na de eerste keer kijken om. Met dvd recorder met harddisk lekker alle reclames en andere onnut wegspoelen.

Anoniem zei

Ha! Dat erover dromen herken ik toen ik de hele dvd-serie van Six feet under had bekeken. Klinkt goed, heb wel weer zin in dromen over series.

 

blogger templates | Make Money Online