Hoedje van plezier

Fietsend naar het werk kwam mij vanmorgen nog voor acht uur een autootje tegemoet met daarin vier dames. Allen getooid met een grote rode hoed. "Hallo, hebben we niets beters te doen!?". Vergeef me, het was mijn eerste gedachte. Ijdelheid en nutteloosheid, ik kan er zo slecht tegen. Zeker als ik zelf op weg naar wat op dit moment nou niet een tópbaan is. Maar de dames zagen er zo prettig gespannen en vrolijk uit, en ze vielen echt op, met die flinke hoofddeksels, dat ik er nog een gedachte aan wijdde. Heb ik niet een keer in NRC een stuk gelezen over vijftig plussers die de bloemen buiten zetten? En dat pas durven als ze zich kunnen verschuilen onder een rood hoofddeksel? Was er niet iets met een paarse jurk ook? Even googelen in eigen brein leverde de red hat society op. Het plaatje viel weer op z'n plaats. Niet alleen jongeren mogen plezier maken, ouderen mogen dit óók. Zeker, ja júist vrouwen die dit niet met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Want mochten zij ooit eerder ijdel zijn? Zomaar lol hebben? Nee toch zeker. Nu met een brede glimlach keek ik het autootje na.
Later op de dag viel nog een volgend kwartje. Ze gingen natuurlijk naar prinsjesdag! Nog even surfen... ja, hoor, de Deventer dames hadden vandaag Den Haag op het programma staan. Ik hoop dat ze veel plezier hebben gemaakt.