Snus

Het zag er aantrekkelijk uit: de ronde plastic blikjes in koelvitrines nabij de kassa. Cool design, hoge aaibaarheidsfactor. Daar zou vast iets lekkers inzitten. De informatie op de zijkant bood niet voldoende informatie. General. Original portion. Dat soort woorden. Ik denk door het woord portion dat ik op het kaviaarbeen werd gezet. Niet voor niets is dat spul in Zweden in elke supermarkt volop te krijgen. En ook omdat een blikje maar 25 SEK kostte (omgerekend een kleine € 3) deed ik een impulsaankoop bij de campingwinkel.
Aangekomen bij de tent pakte ik alvast een lepel. Dit werd genieten! Het dekseltje bovenop leek nep. Er verscheen slechts een holte in de eigenlijke deksel, die er in het geheel afgewurmd diende te worden. En toen werd me duidelijk - ik rook het nog eerder dan dat ik het zag - wat er werkelijk inzat. Pruimtabak. In een soort mini-theezakjes verpakt. De geur is om te kotsen. Ik ben de beroerdste niet. Slakken, oesters, kikkerbillen, kalfshersenen: het is mijn huig allemaal al gepasseerd. En strikt genomen hoeft (moet?) pruimtabak niet eens doorgeslikt, maar No Way dat ik dit ga proberen. Die lucht! De holte in de deksel begreep ik nu ook: daar kan het spul in bewaard worden, zoals mijn vriendinnetje tijdens het middageten haar kauwgom op de vensterbank veilig stelde.
Snus (prachtig woord!) kan niet zomaar aangeschaft worden, anders dan in Zweden zelf. Intrigerend. Het zal wel met douane-voorschriften te maken hebben. Maar mooi dat ik een blikje heb. Liefhebbers mogen zich melden. Het is tot negen oktober op z’n best. Maar ook in Zweden wordt u gewaarschuwd: Denna tobaksvara kan skada din hälsa och är beroendeframkallande.