woensdag 5 oktober 2005
Daar zit een luchtje aan
In mijn bij vlagen toegewijde strijd een keurige mevrouw te worden schafte ik me vandaag een vulpen aan. In het paarsachtig bordeaux-rood, passend bij de nieuwe bril. Geen detail wordt geschuwd. Blij uit de verpakking gehaald. Wie kan mij uitleggen waarom de pen naar kattenpis ruikt? Het blijft tobben met mijn imago.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
gekke plasticlucht zeker. nachtje in het open raam leggen dan maar?
LOL De meest voor de hand liggende gedachte: hebben ze een kat bij de zaak waar je de pen hebt gekocht?
Heye, ik zal je bij mijn favos zetten en lezen. Ik kom alleen nu moe thuis, dus dat gaat niet meer echt lukken.
Ik zie wel dat je ook bij boekgrrl zit, toevallig probeer ik me nu weer te 'unsubscriben'. Ik wist niet dat al die info via mail bij me binnenkwam. Ik word helemaal overspoeld en dan zitten ze nog te bekvechten ook :/
Vandaag heb ik de pen aan zes collega's laten ruiken. Vier mannen (nee, ik ruik niks), een verkouden vrouw (ik ruik even niks) en tot slot nog aan een vrouwelijke collega (gatver! kattenpis!). Het zal echt de plastic soort wel zijn en het zal ook wel slijten. Raar is het wel. En vies.
Ga er mee terug naar de winkel. En laat de winkelmevrouw (niet de mijnheer, lijkt mij) zelf ook even ruiken... wat voor vulpen heb je trouwens gekocht?
Precies deze die op het plaatje staat, maar dan dus bordeaux. Een Schneider.
Voordeel: behalve als ik het ding een vrouw onder de neus houd, ruik ik het vooralsnog alleen zelf.
Een reactie posten