Om mij heen zit een klas dertienjarigen. Twee jonge leraren gaan prettig relaxt, maar streng met hen om. De meerderheid is duidelijk nog nooit in de schouwburg geweest. Het plaatsje zoeken vraagt heel wat overleg en geschreeuw, en gegiechel. Eindelijk zit iedereen waar hij en zij wil zitten; de leraren er strak achter, naast mij.
Alice in Wonderland, vanavond gespeeld door het Noord Nederlands Toneel.
Om twee minuten voor acht al klaar zitten, dat vraagt nog heel wat zitvlees. De juf informeert bij drie meiden of ze het verhaal van Alice in Wonderland kennen. Twee hebben de film gezien. Juf vat ongevraagd samen: Alice valt in een konijnenhol en komt in een wereld terecht waar de natuurwetten niet gelden. Ze komt allerlei vreemde mensen en dieren tegen: een wit konijn, een rare kat ..
En Johnny Depp! vult een van de meiden enthousiast aan.
Het zou niks voor mij zijn, lesgeven: Juf kan het; Juf zúcht niet eens!
Dan blijkt de toneelAlice vanavond in een onaangenaam hedendaags Wonderland terecht te komen. Natasja Kamphues meets Marc Dutroux. Meekijken gewenst, zullen we maar zeggen. Het spel is magnifiek en de jongeren bijna muisstil. We lopen achter elkaar de zaal uit. Juf, komt er nog een pauze? Nee, zegt Juf. Nu is het klaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten