Ik deed het nooit eerder: iemand aansprakelijk stellen als hij iets uit zijn handen laat vallen. Maar deze keer maak ik een uitzondering. Vang dan, zei het ene bezoek tegen het andere. Maar die ving niet, en de fles cola landde op de schaal. Ik wist van niets, ik zat ver weg, in plaats en in tijd, in Weimar in een restaurant dat niet voor niets 1900 heet.
Richard Godfrey moet maar niet teveel naar zijn naam googelen. Het lijkt me een rotgezicht: je eigen werk aan barrels.
1 opmerking:
Weimar, ik was er ooit een paar dagen met vriend Sicco en ik vond er iets 19e eeuws ademen. Mooie herinneringen. Goethehaus etc.
Dat ze er met flessen Cola gooiden heb ik toen niet gezien.
Een reactie posten