Ongelooflijk

Wat een avond! Met Pelle op de bank naar de nationale bijbeltest gekeken. Toch maar blaadje papier erbij om de antwoorden te scoren. 't Leek mee te vallen. Van de 42 vragen hoefde ik er maar een stuk of vijf te gokken. En toen de uitslag.... deze ex-gereformeerde scoorde de volle 100%. Wat is een goed geheugen toch een zegen ;-)

5000 woorden

Aangestoken door vooral boekgrrl Elefteria ga ik meedoen aan deze uitdaging. Vijfduizend woorden schrijven in de maand november. Want dit wilde ik toch gaan doen, meer schrijven? Dit is misschien de stok achter de deur die ik nodig heb. 'ns Even rekenen. Vijfduizend woorden in 30 dagen. Laten we zeggen dat ik op 20 dagen de inspiratie heb. Dan is dat 250 woorden per dag. Dat líjkt een eitje....

Oh, dit voelt goed! De ideeën beginnen al te bubbelen. De wijze waarop je enthousiast gemaakt wordt is so me: het gaat om de kwantiteit, het hoeft geen afgerond geheel te zijn, laat het maar stromen.

Braaf dagje

De eerste herfstvakantiedag is nuttig besteed. En ook nog wel aangenaam, uiteindelijk. Voor het eerst in een Volkswagen Transponder gereden. Retourtje Ikea. Zwaarbeladen weer naar huis. Toen 140 kilo afval naar het overlaadstation gebracht. Dáág matrassen, dáág kapotte tuintafel, dáág resten linoleum, enzovoort enzovoort.
Bij het uitladen van de - 146 kg - Zweedse aankopen rinkeldekinkelde één doos angstig. Dat zal dus wel een kapotte glazen deur zijn. Grrrrr. Besloten de schouders op te halen en morgen de andere drie deuren heel te laten en het vierde kwart van de boekenkast maar met vliegerpapier o.i.d. huisstofmijtvrij te maken.
Toen vanavond nog 'even' dit grijze kastje in elkaar knutselen. Dat ging weer eens op z'n Ina's. Halverwege, bij plaatje 10 er achter komen dat het aller- allereerste plaatje fout is geïnterpreteerd. Boel weer uit elkaar gehaald om te ontdekken dat de vergissing niet in plaatje 1, maar in plaatje 9 zat, zodat niets uit elkaar gehaald had hoeven worden. Enfin, toch nog gelukt en 't kreng staat.

GT 430

Een metertje of twintig laurier te lijf gegaan met de B&D GT430 heggenschaar. Bovenkant, zijkant buiten, zijkant binnen. Ik kom op 60 meter. Bovenarmen zijn nu stevig aan het trillen. En het resultaat? Op de bank zittend naar buiten kijkend: best aardig!

Appelsap

Zusje en zwager vierden hun 15-jarig huwelijk in een boomgaard. Alle gasten plukten. Daarom de sappers van stal gehaald. Twintig appels wassen, snijden en persen verder moest er gezeefd worden. Goed een half uur later was het zover. Anderhalve liter kostelijk goud vocht. Verwachtingsvol aan de lippen gezet.... jawel, appelsap!

Vers

Ik wist niet dat ze er zo uitzagen, verse dadels. Ik ben dol op die zoete paarsbruine vruchten en herkende deze niet zo één twee drie. Volgens de eigenaar van de winkel kan ik ze laten liggen tot ze zacht zijn, maar zijn ze nu ook al lekker. Ik ben benieuwd.

Dit is de wereld

Zusjesdag. We zijn alle drie behept met dezelfde eigenschap: geef ons een woord en we zingen er een liedje bij. Nu kwam het woord contouren langs. En daar barstten wij al los in één van de klassiekers uit 'Klein Zingend Kamp'. Ontwaart de contouren van 't vaderlijk huis!

Enig hersengepeins leverde het hele liedje op, van toch al meer dan 25 jaar geleden. Ik wil het hier niet helemaal reciteren, dit is geen religieliederensite. Voor de liefhebbers een coupletje en het reffrein:

"Het flatgebouw met helverlichte vensters,
dat schittert als een lichtzuil in de nacht
En daar omheen veel hoger dan de huizen
oneindigheid en verre sterrenpracht.

Dit, dit is de wereld, de wereld waar ik in woon.
Hier zijn de treden te zien van Gods troon.
Wie hier omhoog komt vanuit het gedruis,
ontwaart de contouren van 't vaderlijk huis"

Daar zit een luchtje aan

In mijn bij vlagen toegewijde strijd een keurige mevrouw te worden schafte ik me vandaag een vulpen aan. In het paarsachtig bordeaux-rood, passend bij de nieuwe bril. Geen detail wordt geschuwd. Blij uit de verpakking gehaald. Wie kan mij uitleggen waarom de pen naar kattenpis ruikt? Het blijft tobben met mijn imago.

Olifantjes

Gistermiddag kwam het plan te gaan wandelen 'achter Apeldoorn'. Ja, die dingen doe je opeens als je een auto ter beschikking hebt. De A1 beter mijden, want werkzaamheden. De weg naar Apeldoorn werd steeds drukker. Waar gingen als die mensen toch naar toe? Bij Paleis het Loo stonden agenten zelfs het verkeer te regelen. Ach kijk, de mainstream rijdt tussen de hekken door! Weet jij wat er is? Nee, geen idee.'

's Avonds op het nieuws werd duidelijk dat de olifantjes van wijlen prins Bernhard werden geveild. Sommigen dingen wil je gewoon niet weten :-)