Toch ook nog maar langs de boekhandel. Mijn zoon wil geen spekkies of duizendschoon, maar een boek, als beloning voor 4x11 km lopen. Heb jij ook zulke kinderen? Ik kwam de winkel uit met het Waanzinnig om te weten-deeltje over regenwouden. Jou zag ik niet.
Er stonden wel 50 mensen, verdeeld over de Brink, te kijken naar de kermis in opbouw. Er ronkten wat generatoren, maar verder leken de kermislui klaar voor deze dag. Maar de kijkers waren er al. Vooral jongeren, per twee op een scooter of een wankele fiets. En middelbare mannen, veel middelbare mannen. De kermis werkt als een magneet voor hen. Zoals een kettingbotsing, een schoorsteenbrand of een flinke vechtpartij hen aantrekt. Ik zat op een terras en stal een half uurtje eigen tijd met een spa rood. Zag ik jou over het hoofd?
Toen de aankomst der gladiatoren. Ik was te vroeg, zoals ik overal te vroeg ben, en kon nog zitten op de stenen leuning van de brug, op de hoek van de Emmastraat. Eerst kwamen de rolstoelers, maar die waren allemaal oud, en de duwers vrouwen. We keken natuurlijk ook niet naar elkaar, maar met ogen vol voorprettrots naar onze bloedjes die nog kilometers van ons verwijderd waren.
Ach natuurlijk! Je zat in zo'n pak van één van de fanfarekorpsen. En dan ook nog de mond van een tuba voor je snor. Je zou het me eens makkelijk maken je te vinden.
Ik overwoog jouw foto terug te leggen op de plek waar ik hem gevonden had. Het tweelingbroertje lag er nog, daar bij de automaat van de parkeergarage. Zijn ze uit de portemonnee van je vrouw gedwarreld? Of had je twee pasfoto's nodig voor een paspoort en verloor je per ongeluk expres de overige twee?
Je bent de monteur van de automaat? De groenteboer van de Rielerweg? Vader van een tafeltenniser bij Swift?
Hoe kijk je als ik je vind en deze foto tevoorschijn haal?