Kastanjeregen

Op weg naar de boekhandel, lopend over de Brink. Daar was-ie: de herfst: plotseling een zwarte lucht, windvlagen van alle kanten en een druk getokketok. De kastanjeboom werd gedwongen in een zucht tientallen bolsters los te laten. Vanachter het glas heb ik de regenbui die er op volgde afgewacht.

Vliegende zwanen

Al dagen zeggen we tegen elkaar 'dit is de laatste mooie dag'. Want al dagen verwachten we storm en regen. De andere kant van de herfst, zeg maar. Vandaag was alweer zo'n heerlijk pittige zonnige herfstdag. Tijdens de pauze een lange wandeling met een collega. Op een bankje bij de Singel zagen we pa, moe en vijf kinderen zwaan. Drie kinderen droegen nog deels hun babydracht, een tweetal was al geen lelijk eendje meer. Gebiologeerd en ontroerd keken we naar de vliegles. Plets plets plets ging het van rechts naar links, de pootjes plat over het water. Dan van links naar rechts al statig terugdrijven. En daar kwamen ze weer. Nu twee al helemaal los. Dan de andere drie. De twee witten flankerden de stuntel van de familie. Maar ook die kwam al bijna los van het water. Morgen kunnen ze het vast allemaal. Of zou het moeilijker zijn in storm en regen?

Fietsen met uitzicht

Ik vind het een indrukwekkend goedje, mais. In het voorjaar hóór je het de grond uitspuiten. En het levert spannende nieuwe muren en schijnbaar nieuwe fietsroutes op. Maar zo tegen eind september heb ik het wel gezien en verlang ik terug naar een uitzicht dat niet strandt op een steeds dorder wordende stengel. Dan wil ik weer over de enk kunnen kijken, de verte in. Elk jaar weer duurt het me te lang voordat de machines korte metten maken met de sta-in-de-weg.

Waar is de deur?

Van teletekst geplukt:
Dinsdag 30 augustus heeft A. in verwarde toestand zijn huis verlaten. Sindsdien heeft de familie niets meer iets van hem vernomen.

Ik vind het zo grappig dat al die verwarde mensen toch altijd in staat blijken de deur te vinden. Althans één keer.

Kort lontje

Er zijn van die dagen dat een mens zich sneller ergert dan normaal. PMS, gedwongen bankzitten door ontstoken voet en een meer dan belabberd spelend nederlands elftal: die indiaan met z'n trommel kan ik er dan niet meer bij hebben. Kan onder het mom 'remember het staafincident' die stok niet in de eerste de beste vuilnisbak worden gedumpt? In drie stukken, graag.

Lego ergo sum

Ik lees, dus ik ben. Het motto van mijn nieuwe weblog "Brownieleest". http://wwww.brownieleest.blogspot.com
Daarop voortaan mijn leeservaringen.

Postcrossing

Enthousiast gemaakt door bookcrossers gisteravond een kijkje gaan nemen bij postcrossing. http://www.postcrossing.com. En ja, natuurlijk doe ik mee! Naar wildvreemden kaartjes sturen om er van even zo vreemden weer terug te krijgen. Leuk toch? De eerste drie zijn weg, naar Spanje, Duitsland en Portugal. Jammer dat het nu zeker een week duurt voor ik weer 'mag'.

Do not try this at home

(foto: Stach)

Telefoon op het werk. Kind. Nauwelijks verstaanbaar door piepende rookmelder. Staccato instructies: Zet oven uit. Doe voordeur open. Gooi de achterdeur los. Loop naar de buren. O, de rookmelder zwijgt? Laat de buren dan maar met rust. Ja, de cake is mislukt, dat geeft niet.

Doorgaans handig, een combi-oven. Maar let wel: als je een cake gaat bakken, dan níet het knopje van de magnetron indrukken. Na een kwartiertje heb je brand. Gelukkig bleef het beperkt tot ín het cakeblik. En de cake zelf? Die laten we drogen om er een object d'art van te maken. Wordt vervolgd.