Voor de liefhebbers: het hele sprookje.
En voor degenen die 'zij laat zich inspireren door' niet gelijk kunnen plaatsen: ik ben To niet. En het applaus is ook verzonnen...
Ina deelt hier niet het chagrijn, noch de kwaadheid, de ergernissen, niet de grote levensvragen, de belangrijke geschillen. Dit is de plek voor de honderd kleine feestjes, de kicks voor niks, het alledaags genieten. En ze probeert haar fictiepen, al dan niet bewust, meer of minder literair.
1 opmerking:
leuk! enne... gefeliciteerd (al strijkt 'To' met de veren :-) )
Een reactie posten