De biblio

Even niet kunnen slapen ’s nachts is één ding, maar al een uur klaarwakker liggen is een ander. Dan maar de computer aan. Al snel zie ik wat me bezighield, al kon ik dat nog niet weten: zij had me een stokje toegeworpen.
Snel dan, de auto vertrekt over 26 uur.

1. Grijp het dichtstbijzijnde boek dat meer dan 123 bladzijdes telt.
Vingers van Marsepein van Rascha Peper gaat niet mee op vakantie. Idealiter komt het nog uit voor de reis. Ik ben op bladzijde 172, dus dat zal niet gaan lukken. Haasten is zonde, zoals dat het ook is om het gebonden boek met kaft in de boekenkrat te proppen. Maar wat een heerlijk gevoel dat het op de terugkomst gaat liggen wachten.

2. Open het boek op pagina 123 en zoek de 5de zin.
Die schijn je dan niet over te mogen typen, maar dat doe ik natuurlijk wel:

Of haar moeder zelf had kunnen lezen en schrijven herinnerde ze zich niet; ze dacht haar geen van beide ooit te hebben zien doen.

O, heerlijk, een zin met een puntkomma; ik ben een groot fan van de puntkomma, ook in het niet-Grieks.

3. Post nu de volgende drie zinnen.
Ready for impact? Dat zal ik net hebben, dat ik met bijbelteksten mag zwaaien:

Voor hen stond op een houten standaard een in simpele, grote schrijfletters geschreven voorbeeldtekst: ‘In den beginne schiep God den Hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig en duisternis was op den afgrond; en de geest Gods zweefde op de wateren. En God zeide: Daar zij licht!’

Voor wie wil weten hoe dit afloopt: Genesis 1.

Ik bedenk opeens (het is inmiddels tien voor vijf) dat het boek dat ook letterlijk het dichtst bij ligt mijn eigen manuscript is. Daarom als toegift en tot slot (ik gooi hier thuis geen werk over de schutting, wie dit stokje over wil nemen: be my guest) drie zinnen van mijn eigen pagina 123:

Na twee nachten nauwelijks te hebben geslapen was de divan van het hotel pure luxe. Hij sliep tot zijn verbazing diep en droomloos en werd pas wakker toen het ontbijt al niet meer verkrijgbaar was. Zijn onderbroek was zo goed als droog.