zondag 6 december 2009

Op weg

Na de tandarts, de tranen om een onvoldoende (bij mij dan, niet die onvoldoende, maar de tranen, nou, omfloersde ogen, maar toch), een onnozel achterlampje met nozele rekening, afgeraffeld maar toch inspirerend huiswerk is het o zo o zo o zo heerlijk in de trein stappen op een vrijdagmiddag.
De reguliere parafernalia (portemonnee, sleutels, mobiel, draadje bij de mobiel, toilettasje (over de inhoud daarvan wellicht ooit later, maar sluiten doettie niet goed meer), leesboek, breiwerk, schrijfboekje, drie pennen, klein leefgruis overig) gaan ook de schoolspullen mee (zo'n map met 12 handige tabjes waarbij dat wat je zoekt nooit eerder dan achter het achtste tabje schuil gaat en een moleskine hardcover schrift), en omdat het vrijdagavond leesblok is, ook een dikke pil die de lezer in mij moet ontwikkelen, als aankomend schrijver niet te verontachtzamen, het belang van lezen. En dus omdat het vrijdagavond leesblok is, en zaterdag school, en het geheel zich in Amsterdam afspeelt, gaat er overnacht worden. Vandaar de pyjama, de tandenborstel en de handdoek. (Het is een jeugdherberg, dus eigen handdoek mee.)
De hele meuk wordt bij aankomst in de stay-okay in een kast geschoven, ik maak een onderbed op, leg tandenborstel en pyjama neer op plekken die op de tast gevonden kunnen worden, en met het hoogstnoodzakelijke nog even de stad in. Winkels kijken, volle trams voorbij zien schuiven, stapeltje postcrossingkaarten kopen en bij je zelf bedenken: de volgende keer ook een paraplu meenemen.
Het geroezemoes bij Wagamama is oorverdovend. Meer dan te doen als je zelf geen geluid wilt maken, anders dan een bestelling doorgeven. Chilli squid, een hypergezond groentevers soepje, twee japanse bieren, en de witte chocolade kwarktaart met gembercaramelsaus. Nog twee zwarte koffie en mijn verplichte leeskost voor de avond die over een uurtje begint, is uit.
Het is donker geworden. De school hier nog geen tien minuten vandaan. De plassen zijn fikse poelen inmiddels, de kerstverlichting is aan, er valt nog een hoop naar huis of elders te spoelen. Straks zit ik binnen, op een goedkope schoolstoel en ik zal hoorcollege krijgen van het fraaiste soort. Ik zal me drie zalige uren nietig en begrepen weten. Ik zal nieuwsgierig worden en de rest van mijn leven niets meer willen doen dan leren, lezen, leven.
Het bier heeft erin gehakt. De plassen worden golven bij elke passerende auto, juist bij de voetgangersoversteek. De lichtjes in de PC Hooftstraat branden alleen voor mij (zonder bril). Ik mag naar school.

5 opmerkingen:

elma zei

ongetwijfeld een onnozel vraagje, maar wat bedoel je met 'draadje bij de mobiel'? Ik heb het 3 keer gelezen maar snAp het echt niet.

Ina zei

@elma: ik ben niet zo technisch weet je :-) 't Is mijn benaming voor het snoertje met de oortjes waar de radio uit komt...

elma zei

Ooh, je hebt een rAdio in je mobiel?! Dat klinkt voor mij al behOOrlijk technisch al. Bedankt voor het ophelderen.

yvonnep zei

En hoe is dat dan om elke week 1 nachtje Amsterdamse te zijn?

my troll beads zei

My Troll Beads

 

blogger templates | Make Money Online