Steekje los

Een digibeet zou ik mezelf niet willen noemen. Toch heb ik op het gebied van e-commerce nog wel wat te leren, getuige onderstaande acties.

A. Een Amerikaans breitijdschrift heeft precies dat patroon dat ik NU wil gaan breien. Online bestellen kan helaas niet omdat ik buiten de USA en Canada woon. Flauw zeg. Troostvoer moet worden gezocht. Nog wel even gemaild naar de firma: waarom mag ik jullie product niet in Europa krijgen?

B. Een Nederlandse breiwinkel online. Een knot dikke breiwol met 3 mm bamboenaaldjes wil ik ook wel. Prima troostvoer. Klikkerdeklik. De bevestigingsmail komt binnen. Zodra u het geld overgemaakt heeft, krijgt u de bestelling. Hmm, toch wel duur voor één bol en vijf naaldjes. Weet je wat? Ik maak niks over, dan sturen ze me ook niks. De behoefte aan troostvoer mag elders gevonden.

C. Een Britse boekwinkel online. Prachtige sokkenpatronen voor een koopje in een glossy boek. Ik val ook voor een tikje duur maar nog mooier boek met nog mooiere patronen. Klikkerdeklik. On its way. So far so good.

D. Dan krijg ik een mail van de Nederlandse breiwinkel. Wij zagen uw bestelling, maar wij kunnen niet zien of u al betaald heeft. In goed vertrouwen hebben wij het vandaag naar u op de post gedaan. O jee. Nou, betalen dan maar. Met zo’n doosje terug naar het postkantoor is ook zo’n gedoe.

E. Dan een mail uit de VS over het breitijdschrift. We maken graag voor u een uitzondering. Kom maar op met je gegevens, en wij sturen het graag naar je toe. Vandaag nog! Wat een vriendelijkheid, wie kan dat weigeren?

De dikke knot wol is inmiddels binnen. De boeken verwacht ik morgen; het tijdschrift volgende week.