Aagje leest mee (8)

Ze is zo halverwege de twintig, heeft blond lang haar en is niet onknap. Een zeer subtiel (of on-)opgemaakt gaaf gezicht met een paar vriendelijk blauwe ogen. Een zilveren ring met doorzichtig blingertje. Gemanicuurde nagels. Ze draagt net als Aagje een rood jasje en een spijkerbroek. Aagje heeft bruine schoenen, zij zwarte korte laarsjes. Op schoot houdt ze een oude vaalgroene stoffen tas. Van het type 'als ik 'm omkeer kan ik een uitdragerij beginnen'.
Aagje zit tegenover haar in de vroege ochtendtram. De jonge vrouw haalt een boek uit haar tas. Onmiddellijk is Aagjes aandacht getrokken. Het is niet zomaar een boek. Het is een dik, door en door versleten boek. Op een draad na stukgelezen. Aagje buigt zich lichtjes voorover. Is het een dagboek? Of schrijft het blonde meisje in zo'n leeg dik schrift? Nee, 't is een echt gedrukt boek. De zijkanten zijn oud en vergeeld. De pagina's omgekruld. Het zwaarst heeft het harde kaft geleden. Aan alle hoeken is het kale karton waar ooit de omslag overheen geplakt zat, zichtbaar.
Ze bladert doelgericht naar ergens achterin. De bladzijden zijn bijna zo dun als vloeipapier. Ze begint zichtbaar genietend te lezen. De hoek van het boek is zodanig, dat Aagje noch de titel, noch de binnenkant van het boek kan zien. Aagje besluit dat haar broek nodig verschikt moet worden en komt even omhoog van haar bank. Zo ziet ze dat de jonge blonde een geel gearceerde alinea bestudeert. En er is met pen ook nog iets onder geschreven. Vlak voor Aagje weer neer komt herkent ze de bladspiegel. 't Is een bijbel die gelezen wordt!
Nu Aagje weet dat het een bijbel is denkt ze ook te weten in welk van de 66 boeken iets waard is gelezen te worden. Handelingen der Apostelen, gokt ze. Of het boek net daarvoor, het Evangelie volgens Johannes? Aagje overweegt naast het meisje te gaan zitten als er bij de volgende halte een plekje vrij komt, maar verwerpt deze onbeschaamdheid.
Dan krijgt ze onverwacht een blik op de voorkant. Bijbel voor jou. Aagje herkent de uitgever. Deze bijbel heeft ze zelf (zonder de toevoeging 'voor jou') ook. Het meisje bladert een paar pagina's door en Aagje vangt een glimp van een hoofdstuktitel op. Thuis is het een koud kunstje na te zoeken welke passage het blonde meisje in de ochtendtram voor de zoveelste keer tot zich nam.

Jezus antwoordde hun: 'Breek deze tempel maar af, en ik zal hem in drie dagen weer opbouwen.' 'Zesenveertig jaar heeft de bouw van deze tempel geduurd', zeiden de Joden, 'en u wilt hem in drie dagen weer opbouwen?' Maar hij sprak over de tempel van zijn lichaam. Na zijn opstanding uit de dood herinnerden zijn leerlingen zich dat hij dit gezegd had, en zij geloofden de Schrift en alles wat Jezus gezegd had.

Johannes 2: 19-22

Het meisje reisde door naar Nieuwegein. Het zal haar vast een plezier doen dat door haar Aagjes bijbel weer even stofvrij was.