Aagje leest mee (7)

De scholen zijn weer begonnen en de trein is kort. Murw van de eerste dag na de vakantie staan Aagjes bekenden in het gangpad. Er zijn ook nieuwe gezichten. Zoals dat van een meisje met een paardenstaart en jaloersmakend lange wimpers met een misselijkmakende hoeveelheid mascara. Zwarte mascara, bij bruine ogen. Aagje kan er haar groenblauwgrijze bijna niet vanaf houden. De buurvrouw met de staart begint voortvarend in haar stagehandboek te schrijven.
Omschrijf je eerste werkdoel.
'Het leren kennen van het stagehandboek' schrijft het meisje, terwijl ze de dopjes van haar I-pod wat dieper in de oren drukt.
- Het groepje van de introductie was veel leuker, pappa.
Mensen, ook jonge meisjes, praten veel harder tegen de telefoon dan tegen een medereiziger. Dit bellende meisje zit drie banken van Aagje en de staart vandaan.
- We zaten elke keer ergens anders. Ik vond het een vermoeiende dag.
Haar vader krijgt uitgebreid verslag.
- Ik heb er pas één dag opzitten, maar ik ben al kapot!
- Ik ook, zucht een man achter Aagje zachtjes.
De paardenstaart naast Aagje volgt de vakken PM en RM. Ze kan de docenten ook privé bellen, op maandagavond tussen zeven en negen uur. Aagje bekijkt de foto's van de meesters en juffen en zou best met Martijn aan de lijn willen hangen.
Het oortje van de buurvrouw glijdt uit. Verstoort kijkt ze naar het geluid van haar leeftijdgenote, die nu de trein aan haar vader beschrijft.
- Weet je, pappa, ik bedenk nu pas dat ik hier elke dag in de trein moet zitten en dat ik elke dag pas om zeven uur thuis ben!
- Ik ook, zucht de man achter Aagje wat harder.

Tegelijk met de trein verlaat Aagje het station.