Kroos

Nu de jongste voor z'n vijfde medaille gaat - wat een zesje was geweest als we niet een jaar niet hadden gelopen vanwege de MKZ-crisis - gaan mijn gedachten terug naar mijn eigen avondvierdaagses.

Tot en met 1973 liep ik de vierdaagse in Ter Aar. Ik denk dat ik deze een keer of twee, drie heb gelopen. De route voerde op één van de avonden langs de Koeleman-fabriek. Daar werden alle lopers getrakteerd op een zure bom. Een forse was het, nauwelijks te omvatten met twee kinderhanden. Hoe lekker de gratis traktatie ook gevonden werd, velen kregen het geval met geen mogelijkheid op. En blijven lopen met een zuur kleverig stuk augurk, dat werd steeds minder aantrekkelijk. Gelukkig verdween de gulle gever allengs uit zicht en boden de hoge sloten de mogelijkheid je van het geval te ontdoen. Ik hoor het nog, het pu-dóm waarmee de bom in de sloot terechtkwam. Ik zal acht of negen jaar geweest zijn toen ook ik het gegeven paard (en, o! wat voelde dat slecht) na nog snel een hap genomen te hebben met een zwaai het water in gooide. Ik voelde me betrapt en gestraft toen ik merkte dat een hoektand in de zure bom was blijven steken en onder het kroos was verdwenen.