Precies wat je wilt

De zoon groeit als een asperge. De eerste huiswerkvrije dag gaat hij met z'n moeder t-shirts kopen, en een broek, en schoenen. De toffe jongemensenwinkel het eerst. De zoon loopt als in een museum rond. Een niet al te interessant museum, waar je de kaartjes niet gaat lezen. De moeder wil actie, en kopen. Vind je dit een leuk shirt? En deze? Kijk, deze 'ns? Deze dan? Welke kleuren wil je eigenlijk? Maakt het je nog wat uit, v-nek of zo'n rondje hals? Nee, nee, neuh, nee, weet niet, weet niet. Meer krijgt ze niet uit 'm. Wellicht uit medelijden met de moeder gaat hij akkoord met één exemplaar.

De schoenenwinkel dan. Twee scholieren sloffen als nep-verkopers op hun All Stars door de zaak. Hebben jullie deze kleur, maar dan een maat groter? vraagt de zoon, na slechts één aanmoediging, terwijl hij zijn broekspijp optilt. Die hebben ze niet, wel een ander soort grijs en die is dan anderhalve maat groter. Hij past en even later lopen ze met de aankoop aan beide voeten de deur uit. Dit vind ik een fijne winkel, zegt de zoon, er staat lekker weinig in, maar ze hebben precies wat je wilt.