Sommige taboes herken je pas als je ze recht in de ogen staart.
Strak in neplivrei gestoken worden we welkom geheten. We krijgen een plattegrond en mogen al onze vragen stellen. Maar geen enkele livrei weet het antwoord.
"Mijnheer X weet het zeker".
We worstelen ons door de open dag op zoek naar mijnheer X.Wij krijgen het vermoeden cadeau dat hij op de tweede verdieping is. Mijnheer X is niet op de tweede verdieping. Daar loopt wel een mijnheer die mijnheer X net nog heeft zien lopen. Wij vragen waar we mijnheer X aan kunnen herkennen. Het blijft stil. En dan:
'Tja".
Dat vinden wij een verdacht antwoord.
Mijnheer X is niet op de eerste verdieping, en ook niet op de derde. Toch moet hij hier zijn.
"Hoe ziet mijnheer X eruit?" Alweer een 'Tja".
"Ik zoek nog even met u mee. Anders bel ik hem. "
Wij zouden inmiddels zeggen: Bellen die man.
We worden voor de vierde keer het trappenhuis ingestuurd.
"Ik zoek mijnheer X. Kunt u mij zeggen hoe hij eruit ziet?"
De zwijgende vrouw tegenover mij probeert koortsachtig iets opvallends aan de man te noemen. Toch zie ik vooral iemand die iets NIET probeert te noemen. Ik begin steeds nieuwsgieriger te worden. Is hij enorm dik? Nee, dat zou omschreven worden (een forse man). Een pikzwarte neger (uit Kongo)? Verlamd (in een rolstoel)? Twee meter tien (daar kijkt u niet zomaar overheen)? Een idiote bril (een opvallend brilmontuur)?
Opgelucht wijst de vrouw plotseling naar iemand achter mij.
"Daar, daar is mijnheer X!"
Ik loop naar een man van gemiddelde lengte die met zijn rug naar mij toe staat. Hij draagt een spijkerbroek en een onopvallend overhemd. Ik schat zijn BMI op een keurige 20. Zijn haren zijn schoon en vallen net op de kraag. Hij staat recht en ik hoor zijn lach, een prettige.
"Mijnheer X?"
Hij draait zich om. Ik kijk in een vrolijk rond gezicht. Twee vriendelijke ogen achter een moderne, bescheiden, bril. Geen snor, geen baard, fatsoenlijke bakkenbaarden. Ik stel mijn vraag die de livrei niet kon beantwoorden. Mijnheer X wel. Hij begint te praten.
Hij heeft het lelijkste gebit dat ik ooit heb gezien.
dinsdag 23 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten