zaterdag 22 september 2007

Wat hij zegt

Zaterdagmorgen voor de plaatselijke supermarkt. Met drie volle tassen aan mijn armen en twee bossen bloemen onder de oksels loop ik naar mijn fiets.
" Tja, 't blijft heel dubbel...."
Ik zie een weldoorvoede dertiger staan, in gesprek met een wat oudere vrouw. Haar gezicht kan ik niet zien.
"Wat ik zeg", gaat de man verder, "het liefst zou ik 'm snel wegdoen, maar ja ..."
De vrouw zwijgt. Weet zij al wat hij weg wil doen?
"Erg dubbel vind ik het. Wat ik zeg. Aan de ene kant wil ik 'm echt kwijt. Maar ja. "
De vrouw zwijgt nog steeds. Ik herschik de bos gladiolen, zet de tassen even neer en zoek naar mijn fietssleutel die allang aan een pink bungelde.
"Wat ik zeg. 't Is dubbel, hè. Aan de andere kant ...."
Wát aan de andere kant? Ik loop razendsnel naar mijn fiets vier meter verderop. Geen vijf seconden later ben ik met fiets aan de hand weer binnen gehoorsafstand. Wát aan de andere kant?
... 't is toch mijn eerste auto?
... de kinderen spelen er nog heel veel mee?
... ik ben niet zo weggooiierig?
... hij was van m'n overleden vrouw?
Ik vul de fietstassen en hang de zwaarste tas aan het stuur. Ik sta op anderhalve meter van het stel. Ik kan het niet misverstaan hebben. De werkelijkheid is niet te verzinnen.
"... 't blijft toch je kind."

7 opmerkingen:

Anoniem zei

dat meen je niet! het zal je vader zijn.....

groet,
croixdeguerre

Anoniem zei

OMG!
Laat dit alsjeblieft een fictief stukje zijn, bedoeld als huiswerk voor de schrijverij-school?

Ina zei

@Esk: het is een letterlijke weergave. De enige hoop put ik uit de mogelijkheid dat ik wat tekst gemist heb terwijl ik mijn fiets haalde.

Anoniem zei

Dat hoop ik ook. Iets in de trant van: "De cavia moest ècht weg, en het breekt mijn hart om te zien hoeveel verdriet kleine (insert name here) ervan heeft, want ja..."
Zoveel woordjes kunnen er best gezegd zijn in vijf seconden. Ja hè?... Tòch?...

BTW: Heb daarnet ontdekt dat er eindelijk een Losgelaten Boek gevonden is. Jiehaa!!!
(Tot nu toe doet loslaten in de trein het dus helemaal goed! :-))
Moest ik je toch even vertellen...

Anoniem zei

Het is vast in overdrachtelijke zin bedoeld...:-) en anders, tja...

Elsje zei

Precies. Het gaat hier over een hond, die wordt door vele kinderlozen tot 'mijn kind' gebombardeerd. Tis walgelijk maar waar...

Anoniem zei

Ik (als kinderloze doggrrl ;-) vind het ook walgelijk als mensen hun hond 'mijn kind' noemen. Ik vind het nog walgelijker als ze zo hem zo makkelijk weg doen omdat het even niet meer uitkomt. Laten we maar hopen dat het in dit geval over een kat of cavia of in ieder geval iets minder aanhankelijk dan een hond ging. Trouwens, ik ken ook mensen mEt kinderen die zo over dieren praten - mensen blIJven rare beesten...

 

blogger templates | Make Money Online