Sociaal en toch alleen

Asociaal ben je zeker niet. Benen op de bank, daar doe je niet aan. Je sodemietert je plankje niet in de stoel van de voorzitter, maar vleit het terug in de daartoe bestemde gleuf. Je zwijgt in een stiltecoupé en gebruikt de prullenbak waar deze voor bedoeld is. Je ergert je een rotje aan mensen die de stoel naast zich invaseren met jassen, sjaals, tassen, laptops en dan als de vermoorde onschuld omstandig en zuchtend de plek weer vrij maken.

Toch zit je het liefst alleen op een tweezitsbankje.

Hoe dit zo lang mogelijk vol te houden zonder te morrelen aan je waarden en normen? Tien tips voor het moment suprème: tijdens de binnenkomst van de medepassagiers. Met drie of vier tegelijkertijd actief is jouw buurstoel één van de laatste die bezet gaat worden.

1. Zit je links, sla dan je linkerbeen over je rechterbeen. Zit je rechts, dan rechts over links. Het hoge been hangt met de voet voor de lege stoel.

2. Hou je jas aan.

3. Doe de tussenleuning naar beneden en laat je elleboog vijf centimeter over de lege stoel hangen.

4. Eet.

5. Brei.

6. Heb overgewicht.

7. Doe druk met stapel papier en pen. Mompel zichtbaar (maar onhoorbaar - zie boven).

8. Ga niet aan het raam zitten, maar neem de stoel aan het middenpad.

9. Rek je langzaam en geconcentreerd uit.

10. Vermijd oogcontact.

En wanneer iemand naast je neer ploft, kijk je vriendelijk opzij en groet een bij het tijdstip van de dag passende groet. Wanneer iemand vraagt "mag ik hier zitten?", kijk je verbaasd op en met een glimlach antwoord je "natuurlijk!".