Aagje leest mee (1)

Laten we hem Joost nemen. Zo heet hij niet. Maar ook Aagje kent haar grenzen. Die van Joost liggen een stuk verder. Hij vertrekt maandag naar Dubai. Voor drie maanden. Samen met Moes. Die geen Moes heet, maar wel met hem meegaat. En die misschien ook wel technisch bedrijfskundige is bij terugkomst.
Joost zat een half uur te zwoegen op drie alineaatjes. Een opzet voor een weblog, vermoedt Aagje. Geen schrijver, die Joost. Hij gaat iets afstudeerderigs doen met containers die in woningen omgetoverd worden. En hij vermoedt dat hij er waarschijnlijk wel avonturen gaat meemaken. Aagje laat van schrik haar jaarkaart vallen. Met een directe rechtse schopt ze deze richting conducteur, die hem vriendelijk lachend terug geeft. Joost is met z'n gedachten al 'een halve neger'. Aagje neemt aan dat Joost verwacht veel zon te zien.
Iedereen is vast heel benieuwd wat hij in Dubai gaat beleven, tikt Joost. Dan gaat hij flipperen. Dat is via het raam goed te volgen. "Kut", ontsnapt Joost, als zijn derde bal in het niets verdwijnt. Laat ze het in Dubai maar niet horen.