Soms hoor je jezelf

Je hoort jezelfs soms praten. Als het er rottiger uit komt dan je iets in de verste verte bedoelde, juist tegen zo'n aardig iemand. Als het precies klinkt zoals je moeder klonk. Van die dingen die je nooit wilde herhalen. Soms ook is de boodschap verbazend. Hoe mooi is het witte goedje niet, hoe schoon die witte dwarrelpluizen, hoe feestelijk. En toch, vanmorgen hoor ik uit, uit mijn eigen mond:
'Hè, nee hè. Krijgen we dat weer.'