Nou ja, niet echt op straat, maar in de stoel vóór me in de trein van Utrecht naar Den Haag. Ons pap en ons mam krijgen een kaartje minder.
zondag 16 oktober 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ina deelt hier niet het chagrijn, noch de kwaadheid, de ergernissen, niet de grote levensvragen, de belangrijke geschillen. Dit is de plek voor de honderd kleine feestjes, de kicks voor niks, het alledaags genieten. En ze probeert haar fictiepen, al dan niet bewust, meer of minder literair.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten