Ik lunch met een collega in de kantine, pardon, het bedrijfsrestaurant. We hebben het over net schoolgaande kinderen, over het weggooien van knutselwerkjes: laat moeders even alleen en ze hebben stof genoeg. Ik groet een vrouw die onze tafel passeert.
'Wie was dat?,' vraag ik.
'Geen idee, jij groette haar,' zegt mijn collega - zeer terecht.
Ze komt me erg bekend voor, maar geen idee wie ze is. Wie weet wel een bekende Nederlander fantaseren we. O, dat lijkt mijn collega zo gênant, als je een BN'er groet, per ongeluk.
'Welnee, ik zou het wel lachen vinden.' Wat ben ik toch avontuurlijk en zelfbewust.
Een paar uur later. De workshops lopen ten einde. De genodigden scharen zich rond de pinda's. Mijn sjaal oogt bekijks. Ik leg mijn workshopleider uit hoe ik dit voor elkaar kreeg. Een leuk mens klit zich aan ons. Een vrolijk gesprek volgt, zonder dat ik ook alweer weet wie ze is. Ik weet wel hoe ze heet, maar waar ken ik haar ook alweer van?
"Zeg, waar kennen wij elkaar ook alwaar van?'
Nou nergens van. Ze is tien jaar lang tv-presentatrice geweest.
Zo gênant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten