Ik geniet van u

Op een zondag in mei kun je in je piere-eentje naar Ootmarsum rijden. Daar zijn dan kraampjes met dromenvangers, er speelt een harmonie en alle galeries zijn open. Ik had dit jaar nog nooit zo lang op een terrasje gezeten. Zestien graden, uit de wind: dan wil ik zelfs wel in de zon. De handleiding bij mijn ingewikelde breiwerk lag thuis; de wol aaien was ook fijn.
Ik kocht natuurlijk kaarten. Voor mijn postcrossingvrienden van over de hele wereld. Voor de echtgenote van een collega, die rare katten spaart. En voor mezelf, twee lezende vrouwen.
Ik kocht deze kaarten bij de VVV. Een mijnheer van mijn leeftijd gaat een reünie organiseren, en of de mevrouw van de VVV wat ideeën voor hem had? Dat had ze, en ze vertelde precies wat hij nodig had, en meer. Toen hielp ze nog meer mensen, en ook die waren blij en verlieten blij het lelijke kantoor. Toen was ik. En ik dacht op deze zondag in mei Ik ga nu zeggen wat ik denk.
En ik zei tegen de mevrouw van de VVV: Ik geniet zo van hoe u geniet van uw werk. De tranen schoten me in de ogen, zo waar vond ik het, wat ik zei.
De mevrouw lachte nog steeds, en ze vond het leuk om te horen.