Ik was het tot 6 augustus 1965, maar geheel onbewust.
Ik was het daarna heel lang niet meer.
Pas in het begin van de jaren negentig was het, een paar jaar, weer zover. Maar ook toen heb ik er niet zo over nagedacht. Een vrij standaard heterosexuele situatie, de onze.
Vanaf 12 juni 1994 was ik het overduidelijk niet meer. Heb ik er toen over nagedacht dat die situatie ooit weer in zou treden? Anderhalf jaar later leek de status quo - als ik er al over na had gedacht - zich te versterken.
Tot deze week. Wie de eerste was is niet meer te achterhalen. Spruit twee, gok ik. Het feit is in ieder geval daar: de man was het al; nu zijn de jongens het ook: langer dan ik.
Ik ben de kleinste in huis.
zondag 1 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Haha, gefeliciteerd! Dat was vast onvoorstelbaar in juni 1994. Voor mij in elk geval wel, hier op de bank met het kleine meisje op mijn buik!
Ah, ja Ina, dat geldt voor mij ook alweer een aantal jaren!
Wordt het dan toch tijd voor een cavia of tekkel?
Een reactie posten