Een smoes is een verachtelijk ding. Te makkelijk, vaak doorzichtig en au fond achterbaks. De leugen om bestwil verdient wel punten. Deze mag doorzichtig zijn, en zo niet, heeft de kwaliteit die, zowel gebruiker als de aangesprokene, tevreden stelt. De Spanjaarden zeggen ook met zoveel – vrij vertaalde – woorden: “Ach, waar gebeurd is het misschien niet, maar ’t is een goed verhaal.Soms zijn er momenten dat de waarheid ondanks alles de beste is. Zo bestaat er in de wereld van de betaalde arbeid naast het reguliere verlof de mogelijkheid geoorloofd afwezig te zijn als gevolg van bevallen, grote mantelzorgen, verhuizen, studie, divers lief&leed, pappa-/mammadagen en soorten bijzonder verlof waar ik nog niet op gestuit ben. Tel daar nog de arbeidsduurverkorting en de hier en daar gebezigde compensatieuren op, en het zou toch niet nodig hoeven zijn vaker bij het betaalde werk weg te blijven.
Behalve een dag als vandaag. Die vraagt om recht voor z’n raap.
“Zeg, ik kom vandaag niet.”
“Scheelt er aan?”
“Ik heb een goed boek.”
2 opmerkingen:
Goed om te merken dat die cursus Prioriteiten Stellen (betaald door je werkgever!) toch zijn vruchten afwerpt.
En bedenk, nu is alleen het lezen van een boek nog maar het excuus om niet naar het werk te gaan.
En welk boek dan wel...?
Overigens, ooit zat ik vroeg in de ochtend zeker een uur te wachten op een collega voor een vergadering. Het was niet echt wachten, ik werkte, maar toch was dat uur voor die bijeenkomst gereserveerd. Om 10.00 uur zeilde hij binnen. Een wenkbrauw omhoog, het oog op het polshorloge, keek ik hem aan. "Moest mijn boek uitlezen!"
Een reactie posten