Ina deelt hier niet het chagrijn, noch de kwaadheid, de ergernissen, niet de grote levensvragen, de belangrijke geschillen.
Dit is de plek voor de honderd kleine feestjes, de kicks voor niks, het alledaags genieten. En ze probeert haar fictiepen, al dan niet bewust, meer of minder literair.
maandag 9 november 2009
Dit dan (2)
Dat papier met een blauw hondje. Honderden hondjes per rol. Zacht zal het zijn. Het vervult de doelen waar het voor bedoeld is. Maar dat hondje? Voor de achterkant is tot daar aan toe. Maar voor mijn voorkant? Het staat met steeds meer tegen.
Ach, zo'n natte neus een probleem? Er schijnen ook mensen te zijn die vochtig papier gebruiken, toch?
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Monique